22/2/12

Mallacan







Mullers d’o Mundo
Cuan siento dizir ziertas cosas d’a muller.
Que nomás serbimos ta parir y fregotiar.
Muito asobén infrabaluradas,
maltratadas, bioladas, mutiladas, dispreziadas.
Dende chicorronas educadas ta serbir,
chusmesas baxo as leis d’o masclismo.
Muito asobén infrabaluradas,
maltratadas, bioladas, mutiladas, dispreziadas.
Muitas no s’atriben á denunziar-ne,
bibindo con medrana y sin tartir.
Ya ye prou d’endurar.
Somos millons. Somos una unidá capaz d’acotolar
ixos güeitres que mos han abalau y rancau
a riseta d’o rostro mientres muitos años.
Cuan siento dizir ziertas cosas d’a muller.
Que nomás serbimos ta parir y fregotiar.
Muito asobén infrabaluradas,
maltratadas, bioladas, mutiladas, dispreziadas.
Emos d’aprender á querer-nos
dimpués de tantos sieglos de rebaxadas.
Y soi fablando d’autoestima, de rispeto,
igualdá… de a nuestra liberazión.
Mullers d’o mundo, o camín ye largo,
pero ixo rai, porque a bitoria ye nuestra.
Muller, para cuenta, ista canta la femos ta tú.
Ta que no plores y contines combatiba.
Nomás demando una miqueta de rispeto.
Porque bel diya imos á espazenziar-nos,
en Zimbabwe, Palestina u Sobrarbe,
imos á capar á ixe masclista babulloso.
Asinas que, crabón, para cuenta,
porque será a zaguer begada que me poses as mans,
porque sera a zaquer begada que me poses as tuyas zarpas.


tut-tut-tut-tut












Cap comentari:

Publica un comentari a l'entrada